Implantologia

Implantologia to dział stomatologii,zajmujący się uzupełnianiem braków uzębienia, za pomocą wszczepów pogrążanych w kości, w miejscu brakujących zębów.

Implant to wszczep zbudowany najczęściej z tytanu, przypomina kształtem niewielką śrubę.

Na implant zębowy składa się:

• implant, wszczep – część wkręcana w kość podczas zabiegu chirurgicznego,

• korona protetyczna – część naddziąsłowa implantu,

• łącznik – element łączący implant z koroną.

Zabieg odbywa się w znieczuleniu miejscowym. Leczenie implantologiczne jest procedurą wielospecjalistyczną. Na podstawie badania klinicznego oraz badania radiologicznego (tomografia wiązki stożkowej) planuje się miejsce na przyszły implant zębowy. Chirurg stomatologiczny umieszcza w kości wszczep. Po okresie gojenia, stomatolog we współpracy z laboratorium protetycznym wykonuje koronę, którą przykręca do implantu. Korona zwykle jest z ceramiki. 

Aktualnie w stomatologii jest to najlepsza z opcji, aby uzupełnić brakujący ząb.

Alternatywą dla implantu jest most protetyczny.

Implantacja jest bez szkody dla zębów sąsiadujących z brakiem zębowym – tu jest główna przewaga implantacji nad wykonywaniem konwencjonalnego mostu protetycznego. W przypadku wykonywania mostu, niezbędne jest oszlifowania zębów sąsiadujących z luką, co wiąże się z nieodwracalną utratą tkanek twardych zębów własnych pacjenta. 

Osteointegracja

Po wkręceniu wszczepu, następuje gojenie – integracja kości z implantem (czas kiedy czekamy aż tytanowy implant trwale połączy się z kością). Po integracji z kością, wszczep może być obciążony koroną i od tego momentu funkcjonuje w zgryzie jako pełnowartościowy ząb.

W niektórych sytuacjach (po ocenie przeciwwskazań miejscowych i ogólnych) implant obciąża się natychmiastowo za pomocą korony tymczasowej. Najczęściej odciąża się taki ząb w zgryzie, aby nie zaburzać procesu osteointegracji. Umożliwia to uzupełnienie braku zęba tuż po zabiegu, co jest niezwykle ważne w przypadku zębów przednich, aby estetyka była zachowana już w pierwszych dniach po implantacji.

Augmentacja kości

W niektórych przypadkach warunki kostne pacjenta są niewystarczające, aby umieścić implant w kości.

Aby zwiększyć objętość kości w miejscu, które będzie zaimplantowane, wykorzystuje się materiały kościozastępcze. Dzięki temu zabiegowi, gdzie pierwotnie warunki kostne nie pozwalały na implantacje z powodzeniem, jesteśmy w stanie uzupełnić brak zęba za pomocą implantu.

Proteza na implantach

W oparciu o aktualne badanie radiologiczne, planujemy prace protetyczne, które są wsparte na kilku implantach zębowych, dzięki temu przy niższych kosztach pacjent może mieć uzupełniony cały łuk zębowy. Proteza na implantach trzyma się dużo lepiej, niż proteza wsparta na tkankach miękkich pacjenta (tzw. proteza osiadająca).

Istnieją liczne przeciwwskazania do zabiegu implantacji, które są weryfikowane na etapie wywiadu oraz badania klinicznego. Są to choroby ogólnoustrojowe oraz warunki miejscowe, takie, jak na przykład:

• nieuregulowana cukrzyca,
• AIDS,
• choroby nowotworowe,
• zaburzenia krzepnięcia krwi,
• choroby nerek i wątroby,
• zaawansowana osteoporoza,
• zła higiena,
• niedostateczna objętość kości (konieczny zabieg augmentacji),
• nadużywanie alkoholu bądź papierosów ma istotny wpływ na przebieg gojenia, oraz zwiększa ryzyko nieprzyjęcia się implantu (zaburzony przebieg osteointegracji).

---